Vind je dat je circulair leeft?

​

Ja, ik denk het wel. Een simpel leven betekent dat je zuiniger omgaat met de planeet en de beschikbare grondstoffen. Het begon als een bijproduct doordat ik zuiniger ben gaan leven om af te lossen. Maar nu gaat het steeds bewuster en maak ik andere keuzes. De tuin sproeien doe ik bijvoorbeeld met water uit de sloot achter mijn huis – het komt niet in mij op om daar drinkwater voor te gebruiken. Ik zie het als een soort morele plicht om zo groen mogelijk te leven, maar ik maak er geen halszaak van. Zolang ik voor mezelf maar mijn best doe en het kan verantwoorden. Elk mens heeft het recht om inconsequent te zijn.

 

Maar je wilt mensen wel inspireren om groener en zuiniger te leven?

​

Jazeker! Ik denk dat het ook veel op ons als individuen aankomt; je maakt zelf het verschil. Tegelijkertijd denk ik dat de urgentie veel hoger is dan we denken. Als je kijkt naar de nieuwste onderzoeken en al die klimaatwetenschappers die aangeven dat de opwarming van de aarde niet alleen veel sneller gaat dan gedacht, maar dat het ook warmer wordt dan gedacht... dan denk ik dat er beslist een rol voor de politiek ligt. Wat mij betreft wordt de klimaatverandering het belangrijkste item bij de komende verkiezingen. Het moét op de politieke agenda.

 

Geen actie is geen optie?

​

Precies! En wel actie maakte het in elk geval niet slechter en waarschijnlijk beter. Dus behalve een oproep aan de politiek probeer ik inderdaad ook mensen te inspireren om bewuster te leven, door middel van mijn boeken en blogs en columns.

 

Welke tip kun je mensen geven, om mee te beginnen?

​

Ik zou iedereen aan willen raden om een maand lang alleen maar geld uit te geven aan boodschappen, met de focus op de noodzakelijke behoeftes. Verder niks. Dan zul je merken dat je niks mist en dat alles leuker wordt als je het bijzonder maakt. Ik kan intens genieten van de ochtendzon, de fluitende vogels en mijn blote voeten in het gras. Dat is alles wat je nodig hebt, en je ervaart het veel sterker wanneer je minder gericht bent op consumeren en meer op ervaren. Ik noem dat in mijn nieuwste boek “restproductgeluk”. Een soort fantastische bijwerking van de keuzes die je maakt.

 

En na een maand is de behoefte om te kopen weg?

​

Nou ja, het moet wel inslijten. Een soort olifantenpaadje dat uiteindelijk een weg wordt als je er vaak genoeg overheen loopt. Maar dan merk je dat er geen weg meer terug is, dat je koopbehoefte echt weg is. Het wordt een soort tweede natuur en je legt al je keuzes langs die meetlat. Mijn laatste echt grote aankoop was bijvoorbeeld een groot stuk grond achter mijn huis. Dat kun je zien als consumeren – en het was zeker op dat moment niet zuinig – maar wat ik ervaar daardoor is een permanent vakantiegevoel. De ruimte, de vrijheid, het groen... Plus de wetenschap dat 500 m2, het stuk grond dat ik gekocht heb, voldoende is om een gezin van vier personen te voeden. Dus in zekere zin is dat ook een stukje onafhankelijkheid wat ik daarmee gekocht heb, en wat uiteindelijk wél weer heel zuinig is. Ik ben begonnen met rabarber in de moestuin, en het zien groeien van groente heeft echt iets mystieks.

 

Dus je volgende stap is een moestuin van 500 m2?

​

Haha ja, maar dat doe ik wel stap voor stap. Ik zie groen leven niet als een politieke partij, een religie of een dogma, dus je kunt niet iets fout of tegenstrijdigs doen zo lang het goed voelt voor jezelf. Groen leven is iets dat je doet voor jezelf op korte termijn, en voor je kleinkinderen op lange termijn. 

​

______________

 

Meer weten?

 

• Gerhard Hormann - linked-in profiel

• Lees de blogs van Gerhard hier op blogspot

​

"Je ervaart het veel sterker wanneer je minder gericht bent op consumeren en meer op ervaren. Ik noem dat in mijn nieuwste boek “restproductgeluk”."