Internetten niet zo schoon als het lijkt

Onlangs las ik een boeiend artikel in NRCQ. Al onze computers en apparaten kosten veel stroom. Niet alleen de apparaten zelf, maar vooral ook het verzenden en ontvangen (transport) en de opslag van data. Veel mensen realiseren zich dat niet. De cijfers zijn indrukwekkend - zeker als je naast stroomverbruik ook naar de hele ecologische voetafdruk kijkt.

Een intensief gebruikte iPhone verbruikt jaarlijks twee keer zoveel energie als een koelkast van gemiddelde omvang. Niet zozeer door het toestel zelf, maar door alles wat je er mee doet.

De schatting is dat een mailtje van één megabyte dat vijf minuten op een computerscherm staat, zo’n 20 gram kooldioxide veroorzaakt. Wie dagelijks twintig e-mails leest produceert daarmee jaarlijks ongeveer evenveel broeikasgassen als iemand die 1.000 kilometer in een auto rijdt – tenminste, als de mails niet ook nog een zware bijlage hebben of worden uitgeprint.

En opgeslagen mails (met bijlagen) in de cloud staan natuurlijk op servers in datacentra. Daarvoor is veel elektra nodig. Voor Nederlandse data-centra was dit in 2013: 2,7 miljard kilowattuur, vergelijkbaar aan ca. 900.000 huishoudens. Naast elektra is bij data-centra koeling het knelpunt. Voor die koeling is veel water nodig.

In een artikel in het wetenschappelijk tijdschrift Sustainability over de ‘watervoetafdruk’ van datacentra werd een eerste ruwe schatting gemaakt: het downloaden van een gigabyte aan data kost tussen de 1 en 205 liter water. We realiseren ons niet dat we water kunnen besparen door onze smartphones op vliegtuigmodus te zetten en minder tijd door te brengen op Facebook en Youtube.

Ik was me nog niet bewust dat deze digitale wereld zo veel impact heeft op het milieu. Er is blijkbaar nog veel te winnen als we meer (harde) cijfers over krijgen over de hele keten van ons digitale leven. Dan kunnen we ook bewuster een keuze maken hoe we daar als individu mee om kunnen gaan.

En juist ook voor organisaties in de digitale keten: dan kunnen zij ook bewuste keuzes maken die passen bij eigentijds maatschappelijk ondernemen.